germanizm
germanizm (język polski)
edytuj- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) jęz. wyraz, zwrot, forma gramatyczna zapożyczona do jakiegoś języka z języka niemieckiego; zob. też germanizm w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik germanizm germanizmy dopełniacz germanizmu germanizmów celownik germanizmowi germanizmom biernik germanizm germanizmy narzędnik germanizmem germanizmami miejscownik germanizmie[1] germanizmach wołacz germanizmie[1] germanizmy
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.1) zapożyczenie
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. German mos, Germania ż, Germanik mos, Germanin mos, germanista mos, germanistka ż, germanistyka ż, germanizacja ż, germanizator mos, germanizatorka ż, germanizatorskość ż, germanizowanie n, Germanka ż, germańskość ż, zgermanizowanie n
- czas. germanizować ndk., zgermanizować dk.
- przym. germanistyczny, germanizacyjny, germański
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- (1.1) franc. germanisme[2][3]
- uwagi:
- (1.1) zobacz też: Indeks:Polski - Językoznawstwo
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) Germanism
- białoruski: (1.1) германізм m
- czeski: (1.1) germanismus m, germanizmus m
- rosyjski: (1.1) германизм m
- słowacki: (1.1) germanizmus m
- szwedzki: (1.1) germanism w
- ukraiński: (1.1) германізм m
- węgierski: (1.1) germanizmus
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.
- ↑ Hasło „germanizm” w: Słownik wyrazów obcych, Wydawnictwo Naukowe PWN, wyd. 1995 i nn.
- ↑
Hasło „germanizm” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
