germanizator
germanizator (język polski)
edytuj- wymowa:
- ⓘ
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) książk. osoba prowadząca germanizację
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik germanizator germanizatorzy dopełniacz germanizatora germanizatorów celownik germanizatorowi germanizatorom biernik germanizatora germanizatorów narzędnik germanizatorem germanizatorami miejscownik germanizatorze germanizatorach wołacz germanizatorze germanizatorzy depr. M. i W. lm: (te) germanizatory[1]
- przykłady:
- (1.1) Kartuzi bowiem, z jednej strony rozwijając kulturalną działalność godną uznania, z drugiej okazali się germanizatorami, tak dalece, że nawet w okresie panowania Rzeczypospolitej, na Kaszubach szerzyli niemieckość i nawet szereg wsi obsadzili niemieckimi i luterskimi kolonistami[2].
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. Germanin mos, germanizacja ż, germanizowanie n, zgermanizowanie n
- forma żeńska germanizatorka ż
- czas. germanizować ndk., germanizować się ndk., zgermanizować dk., zgermanizować się dk.
- przym. germanizacyjny, germański
- tem. słow. germano-
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- pol. germanizować[3]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- słowacki: (1.1) germanizátor m
- źródła:
- ↑
Hasło „germanizator” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online. - ↑ Aleksander Majkowski: Zdroje Raduni
- ↑ Hasło „germanizator” w: Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN.
