geodezja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɡɛɔˈdɛzʲja], AS[geodezʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk.akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) nauk. eduk. nauka o pomiarach Ziemi[1]; zob. też geodezja w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mój kolega studiuje geodezję.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
(1.1) miernictwo, terenoznawstwo, topografia
wyrazy pokrewne:
rzecz. geodeta m, geodetka ż
przym. geodezyjny, geodetyczny
przysł. geodezyjnie, geodetycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. Geodäsie, franc. géodésie[3] < gr. γεωδαισία (geōdaisía)[4]dosł. dzielenie Ziemi[5]
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „geodezja” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2.   Hasło „geodezja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  3.   Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  4.   Hasło „géodésie” w: Centre National de Ressources Textuelles et Lexicales.
  5. Jan Flis, Szkolny słownik geograficzny, Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, Warszawa 1982, s. 37.