genügen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ɡəˈnyːɡn̩] ?/i
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) starczać, starczyć, wystarczać, wystarczyć
odmiana:
(1.1)[1] genüg|en (genügt), genügte, genügt (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Genügen n, Genüge ż, Genügsamkeit ż
przysł. genügend
przyim. genug
partyk. genug
przym. genügend
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła: