gekonnt
gekonnt (język niemiecki) edytuj
- znaczenia:
przymiotnik
- (1.1) umiejętny
czasownik, forma fleksyjna
- (2.1) imiesłów czasu przeszłego (Partizip Perfekt) czasownika können
- odmiana:
- (1.1)
(zob. deklinacja przymiotnikowa) liczba pojedyncza liczba mnoga przypadek deklinacja m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader gekonnte
ein gekonnter
gekonnterdie gekonnte
eine gekonnte
gekonntedas gekonnte
ein gekonntes
gekonntesdie gekonnten
gekonnten
gekonnteGen. słaba
mieszana
mocnades gekonnten
eines gekonnten
gekonntender gekonnten
einer gekonnten
gekonnterdes gekonnten
eines gekonnten
gekonntender gekonnten
gekonnten
gekonnterDat. słaba
mieszana
mocnadem gekonnten
einem gekonnten
gekonntemder gekonnten
einer gekonnten
gekonnterdem gekonnten
einem gekonnten
gekonntemden gekonnten
gekonnten
gekonntenAkk. słaba
mieszana
mocnaden gekonnten
einen gekonnten
gekonntendie gekonnte
eine gekonnte
gekonntedas gekonnte
ein gekonntes
gekonntesdie gekonnten
gekonnten
gekonntestopień wyższy (Komparativ) gekonnter- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader gekonntere
ein gekonnterer
gekonntererdie gekonntere
eine gekonntere
gekonnteredas gekonntere
ein gekonnteres
gekonnteresdie gekonnteren
gekonnteren
gekonntereGen. słaba
mieszana
mocnades gekonnteren
eines gekonnteren
gekonnterender gekonnteren
einer gekonnteren
gekonntererdes gekonnteren
eines gekonnteren
gekonnterender gekonnteren
gekonnteren
gekonntererDat. słaba
mieszana
mocnadem gekonnteren
einem gekonnteren
gekonnteremder gekonnteren
einer gekonnteren
gekonntererdem gekonnteren
einem gekonnteren
gekonnteremden gekonnteren
gekonnteren
gekonnterenAkk. słaba
mieszana
mocnaden gekonnteren
einen gekonnteren
gekonnterendie gekonntere
eine gekonntere
gekonnteredas gekonntere
ein gekonnteres
gekonnteresdie gekonnteren
gekonnteren
gekonnterestopień najwyższy (Superlativ) gekonntest- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba
mieszana
mocnader gekonnteste
ein gekonntester
gekonntesterdie gekonnteste
eine gekonnteste
gekonntestedas gekonnteste
ein gekonntestes
gekonntestesdie gekonntesten
gekonntesten
gekonntesteGen. słaba
mieszana
mocnades gekonntesten
eines gekonntesten
gekonntestender gekonntesten
einer gekonntesten
gekonntesterdes gekonntesten
eines gekonntesten
gekonntestender gekonntesten
gekonntesten
gekonntesterDat. słaba
mieszana
mocnadem gekonntesten
einem gekonntesten
gekonntestemder gekonntesten
einer gekonntesten
gekonntesterdem gekonntesten
einem gekonntesten
gekonntestemden gekonntesten
gekonntesten
gekonntestenAkk. słaba
mieszana
mocnaden gekonntesten
einen gekonntesten
gekonntestendie gekonnteste
eine gekonnteste
gekonntestedas gekonnteste
ein gekonntestes
gekonntestesdie gekonntesten
gekonntesten
gekonnteste - (2.1) zob. können
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: