geduldig

geduldig (język niderlandzki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cierpliwy

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

Hasło zaimportowane automatycznie – nie zostało zweryfikowane w wiarygodnych słownikach. Jeśli znasz niderlandzki, kliknij na Edytuj, dokonaj ewentualnych korekt i usuń niniejszy komunikat. Dziękujemy! Listę innych niesprawdzonych haseł w tym języku można znaleźć pod tym linkiem.

geduldig (język niemiecki)

wymowa:

IPA: /gəˈdʊldɪç/

^{ⓘ ⓘ}

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) cierpliwy

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der geduldige ein geduldiger geduldiger	die geduldige eine geduldige geduldige	das geduldige ein geduldiges geduldiges	die geduldigen geduldigen geduldige
Gen.	słaba mieszana mocna	des geduldigen eines geduldigen geduldigen	der geduldigen einer geduldigen geduldiger	des geduldigen eines geduldigen geduldigen	der geduldigen geduldigen geduldiger
Dat.	słaba mieszana mocna	dem geduldigen einem geduldigen geduldigem	der geduldigen einer geduldigen geduldiger	dem geduldigen einem geduldigen geduldigem	den geduldigen geduldigen geduldigen
Akk.	słaba mieszana mocna	den geduldigen einen geduldigen geduldigen	die geduldige eine geduldige geduldige	das geduldige ein geduldiges geduldiges	die geduldigen geduldigen geduldige
stopień wyższy (Komparativ) geduldiger- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der geduldigere ein geduldigerer geduldigerer die geduldigere eine geduldigere geduldigere das geduldigere ein geduldigeres geduldigeres die geduldigeren geduldigeren geduldigere Gen. słaba mieszana mocna des geduldigeren eines geduldigeren geduldigeren der geduldigeren einer geduldigeren geduldigerer des geduldigeren eines geduldigeren geduldigeren der geduldigeren geduldigeren geduldigerer Dat. słaba mieszana mocna dem geduldigeren einem geduldigeren geduldigerem der geduldigeren einer geduldigeren geduldigerer dem geduldigeren einem geduldigeren geduldigerem den geduldigeren geduldigeren geduldigeren Akk. słaba mieszana mocna den geduldigeren einen geduldigeren geduldigeren die geduldigere eine geduldigere geduldigere das geduldigere ein geduldigeres geduldigeres die geduldigeren geduldigeren geduldigere
stopień najwyższy (Superlativ) geduldigst- przypadek deklinacja liczba pojedyncza liczba mnoga m ż n m ż n Nom. słaba mieszana mocna der geduldigste ein geduldigster geduldigster die geduldigste eine geduldigste geduldigste das geduldigste ein geduldigstes geduldigstes die geduldigsten geduldigsten geduldigste Gen. słaba mieszana mocna des geduldigsten eines geduldigsten geduldigsten der geduldigsten einer geduldigsten geduldigster des geduldigsten eines geduldigsten geduldigsten der geduldigsten geduldigsten geduldigster Dat. słaba mieszana mocna dem geduldigsten einem geduldigsten geduldigstem der geduldigsten einer geduldigsten geduldigster dem geduldigsten einem geduldigsten geduldigstem den geduldigsten geduldigsten geduldigsten Akk. słaba mieszana mocna den geduldigsten einen geduldigsten geduldigsten die geduldigste eine geduldigste geduldigste das geduldigste ein geduldigstes geduldigstes die geduldigsten geduldigsten geduldigste

przykłady:

(1.1) Papier ist geduldig. → Papier jest cierpliwy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) ungeduldig

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Gedulden n, Geduld ż

czas. gedulden

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: