gawędzić (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

czasownik nieprzechodni niedokonany

(1.1) prowadzić luźną rozmowę
(1.2) przest. prowadzić opowiastkę
odmiana:
(1.1) koniugacja VIa
przykłady:
(1.1) Ględzą i nudzą, bredzą i plotkują, gawędzą, narzekają, opowiadają i wymieniają doświadczenia wyłącznie na jeden temat[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) czatować, gadać, prowadzić pogawędkę, gwarzyć, plotkować
(1.2) bajać, gwarzyć, opowiadać, pleść, prawić; gw. (Górny Śląsk) berać
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. gawęda ż, gawędzenie n, gawędziarka ż, gawędziarstwo n, gawędziarz mos, pogawędka ż
przym. gawędowy, gawędziarski
przysł. gawędziarsko
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1. Maciej Wojtyszko, Bromba i inni, 1975, Narodowy Korpus Języka Polskiego.