galge

galge (język duński)

en galge (1.1)

wymowa:

Dania: [ˈgaljə]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szubienica

odmiana:

(1.1) en galge, galgen, galger, galgene

przykłady:

(1.1) Du ender i galgen hvis du ikke holder op med det! → Skończysz na szubienicy, jeśli nie przestaniesz!

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

(1.1) galgenhumor → szubieniczny humor / wisielczy humor

etymologia:

st.nord. galgi

uwagi:

źródła:

galge (język norweski (bokmål))

en galge (1.1)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) szubienica

odmiana:

(1.1) en galge, galgen, galger, galgene

przykłady:

(1.1) Røveren ble hengt i galgen. → Rozbójnika powieszono na szubienicy.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

galge (język szwedzki)

en galge (1.1)

galgar (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) szubienica

(1.2) wieszak

odmiana:

(1) en galge, galgen, galgar, galgarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

sluta i galgen → skończyć na szubienicy

synonimy:

(1.2) klädhängare

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: