gówno prawda (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˈɡuvnɔ ˈpravda], AS[guvno pravda] ?/i
znaczenia:

fraza rzeczownikowa, rodzaj nijaki

(1.1) wulg. oczywiste kłamstwo, nieprawda

fraza wykrzyknikowa

(2.1) wulg. gniewna reakcja na czyjąś wypowiedź uważaną za nieprawdziwą
odmiana:
(1-2) nieodm.
przykłady:
(1.1) Prawdy trzy: cała prawda, święta prawda i gówno prawda.[1]
(2.1) Szef mówił, że nie starczyło w tym kwartale na premie. Gówno prawda! Sobie przyznał.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) eufem. guzik prawda; wulg. sranie w banię, pierdu-pierdu; pot. androny, banialuki, farmazony, tere-fere kuku, strzela baba z łuku, tere-bzdere kuku, strzela baba z łuku, tere-fere kuku, tere-fere, trele-morele
(2.1) eufem. guzik prawda; wulg. dupa jasiu, sranie w banię; posp. pierdu-pierdu; pot. baju, baju, będziesz w raju, dylu-dylu na badylu, tere-fere kuku, strzela baba z łuku, tere-bzdere kuku, strzela baba z łuku, tere-fere kuku, tere-fere, trele-morele, gadaj zdrów; akurat, bzdura
antonimy:
(1.1) święta prawda, święte słowa, święta racja, złote słowa
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks: Polski - Związki frazeologiczne
tłumaczenia:
źródła:
  1. zob. też Józef Tischner w Wikicytatach