fyrstikk

fyrstikk (język norweski (bokmål))

fyrstikker (1.1)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) zapałka

odmiana:

(1.1) en fyrstikk, fyrstikken, fyrstikker, fyrstikkene lub ei fyrstikk, fyrstikka, fyrstikker, fyrstikkene

przykłady:

(1.1) En eske fyrstikker koster femti øre. → Pudełko zapałek kosztuje pięćdziesiąt øre.

składnia:

kolokacje:

(1.1) å tenne en fyrstikk → zapalić zapałkę

synonimy:

(1.1) fyrstikke

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: