futuryzm (język polski) edytuj

 
futuryzm (1.1)
wymowa:
IPA[fuˈturɨsm̥], AS[futurysm̦], zjawiska fonetyczne: wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) liter. szt. muz. awangardowy kierunek w sztuce dwudziestowiecznej powstały we Włoszech na początku XX w. manifestujący fascynację techniką, mechanizacją i dynamizmem wielkomiejskim[1]; zob. też futuryzm w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Podobają mi się obrazy włoskiego futuryzmu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) modernizm
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. futurysta m, futurystka ż, futurystyczność ż
przym. futurystyczny
przysł. futurystycznie
związki frazeologiczne:
etymologia:
(1.1) łac. futurumprzyszłość
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „futuryzm” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. 2,0 2,1 Należy do grupy rzeczowników, w których końcówkę zapisywaną w Ms. i W. lp jako „-zmie” wymawia się alternatywnie jako „-zmie” albo „-źmie”.