furmański

furmański (język polski)

wymowa:

IPA: [furˈmãj̃sʲci], AS: [furmãĩ ̯sʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nazal.• rozs. artyk.

​

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dotyczący furmana

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza				liczba mnoga
	mos/mzw	mrz	ż	n	mos	nmos
mianownik	furmański		furmańska	furmańskie	furmańscy	furmańskie
dopełniacz	furmańskiego		furmańskiej	furmańskiego	furmańskich
celownik	furmańskiemu		furmańskiej	furmańskiemu	furmańskim
biernik	furmańskiego	furmański	furmańską	furmańskie	furmańskich	furmańskie
narzędnik	furmańskim		furmańską	furmańskim	furmańskimi
miejscownik	furmańskim		furmańskiej	furmańskim	furmańskich
wołacz	furmański		furmańska	furmańskie	furmańscy	furmańskie

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. furman m, furmanka ż, furmaneczka ż, furmanienie n, furmaństwo n

czas. furmanić

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

tłumaczenia:

• białoruski: (1.1) фурманскі
• bułgarski: (1.1) талигарски
• czeski: (1.1) formanský
• rosyjski: (1.1) ямщицкий, кучерской
• słowacki: (1.1) furmanský

źródła: