fuld (język duński) edytuj

wymowa:
Dania: [ˈfulˀ]
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) pełen, pełny
(1.2) całkowity
(1.3) pijany
odmiana:
(1) fuld, fuldt, fulde; st. wyższy fuldere; st. najwyższy fuldest
przykłady:
(1.1) Maria var fuld af glæde. → Maria była pełna szczęścia.
(1.2) Søren fik fuld erstatning. → Søren otrzymał całkowite odszkodowanie.
(1.3) Det er en skandale, skuespillerinden scenen er fuld!To skandal, aktorka na scenie jest pijana!
składnia:
(1.1) fuld af ngt
kolokacje:
(1.1) at drikke sig fuld
synonimy:
(1.3) beruset
antonimy:
(1.1) tom
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
fuldmånefuld som en høne
etymologia:
st.nord. fullr
uwagi:
źródła: