fugitivo

fugitivo (język hiszpański)

wymowa:

IPA: [fu.xi.ˈti.βo]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) zbiegły, uciekający

(1.2) mknący, pędzący

(1.3) przelotny, krótkotrwały, chwilowy

rzeczownik, rodzaj męski

(2.1) zbieg, uciekinier

odmiana:

(1) lp fugitivo m, fugitiva ż; lm fugitivos m, fugitivas ż

(2) lm fugitivos

przykłady:

(2.1) El fugitivo escapó a través de la multitud, perdiéndose irremediablemente. → Zbieg uciekł w tłumie ludzi, ginąc bezpowrotnie.

(2.1) La policía advierte de que el fugitivo está armado y es extremadamente peligroso. → Policja ostrzega, że uciekinier jest uzbrojony i ekstremalnie niebezpieczny.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.2) raudo, rápido, veloz

(1.3) fugaz, efímero, breve, pasajero

(2.1) prófugo

antonimy:

(1.3) duradero

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

czas. fugar, fugarse

przym. fugaz

przysł. fugazmente

rzecz. fuga ż, fugacidad ż, fugitiva ż

tem. słow. -fugo

związki frazeologiczne:

etymologia:

łac. fugitīvus

uwagi:

źródła:

fugitivo (interlingua)

fugitivo (1.2)

fugitivo (1.2)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) uciekinier, zbieg

(1.2) uchodźca

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: