franklin
franklin (język polski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) fiz. jednostka ładunku elektrycznego; zob. też franklin (jednostka) w Wikipedii
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik franklin frankliny dopełniacz franklinu / franklina[1] franklinów celownik franklinowi franklinom biernik franklin frankliny narzędnik franklinem franklinami miejscownik franklinie franklinach wołacz franklinie frankliny
- przykłady:
- (1.1) W szczególności Debye jest pomiarem cząsteczki dwuatomowej. Dwa ładunki w cząsteczce dwuatomowej są oddzielone odległością jednego angstremu. Oba ładunki mają pomiar 10–10 franklinów lub statcoulombów[2].
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) franklin
- źródła:
- ↑ Hasło „franklin” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
- ↑ www.netinbag.com, dostęp: 27 września 2021
franklin (język angielski) edytuj
- wymowa:
- wymowa amerykańska
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) fiz. franklin, Fr
- (1.2) hist. wolny kmieć; właściciel ziemski bez szlachectwa
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- (1.1) Fr, statcoulomb, statC, electrostatic unit of charge, esu
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: