fortkommen

fortkommen (język niemiecki)

wymowa:

IPA: [ˈfɔʁtˌkɔmən]

​

znaczenia:

czasownik mocny, rozdzielnie złożony

(1.1) wychodzić, wyjść, wynosić się, wynieść się

(1.2) wynosić, wynieść, wyrzucać, wyrzucić

(1.3) iść do przodu, posunąć się naprzód

(1.4) iść do przodu, robić postępy

odmiana:

(1.1-4) fortkommen (kommt fort), kam fort, fortgekommen (sein)

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. Fortkommen n

związki frazeologiczne:

etymologia:

niem. fort- + kommen

uwagi:

zobacz też: kommen • abkommen • ankommen • aufkommen • auskommen • bekommen • beikommen • dahinterkommen • durchkommen • einkommen • entgegenkommen • fortkommen • hinkommen • mitkommen • nachkommen • umkommen • überkommen • unterkommen • verkommen • vorkommen • wegkommen • wiederkommen • zukommen • zurückkommen • zusammenkommen

źródła: