fortel

fortel (język polski)

wymowa:

IPA: [ˈfɔrtɛl], AS: [fortel] ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) sprytne oszustwo, podstęp

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fortel	fortele
dopełniacz	fortelu	forteli/fortelów
celownik	fortelowi	fortelom
biernik	fortel	fortele
narzędnik	fortelem	fortelami
miejscownik	fortelu	fortelach
wołacz	fortelu	fortele

przykłady:

(1.1) […] Szwedów puśćmy, ale nie powiadajmy im, kto jesteśmy. Owszem, mówmy, żeśmy radziwiłłowscy ludzie, że z rozkazu hetmana wycięliśmy ten oddział i dalej będziemy wycinali wszystkie, które spotkamy, bo hetman tylko przez fortel symulował, że do Szwedów przechodzi. (Henryk Sienkiewicz, Potop)

składnia:

kolokacje:

(1.1) stosować fortele, używać forteli

synonimy:

(1.1) sztuczka, podstęp, oszustwo, trik, blef

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) niem. Vorteil → „zysk”, „korzyść”, „przewaga (nad kimś)”

uwagi:

(1.1) słowo ma odcień lekko żartobliwy; zwykle w lm

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) trick, ruse
• arabski: (1.1) حيلة ż
• duński: (1.1) kneb n
• esperanto: (1.1) artifiko, ruzo, ruzaĵo
• francuski: (1.1) ruse ż, astuce ż, combine ż, stratagème m
• hiszpański: (1.1) ardid m, astucia ż, artimaña ż, estratagema m
• interlingua: (1.1) stratagema
• jidysz: (1.1) מאַניפֿאָרגע ż (maniforge)
• rosyjski: (1.1) фортель m
• włoski: (1.1) espediente m, ripiego m, scappatoia ż

źródła: