fornuft

fornuft (język norweski (bokmål))

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) rozum, rozsądek

odmiana:

(1.1) fornuft, fornuften, fornufter, fornuftene

przykłady:

(1.1) Fornuften sier noe annet enn hjertet . → Rozum mówi co innego niż serce.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) dømmekraft, forstand, klokskap, skjønn, vett

antonimy:

(1.1) følelse, dumhet

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fornuftig, fornuftsmessig

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: