wymowa:
IPA[fɔ̃ˈɲatra], AS[fõńatra], zjawiska fonetyczne: zmięk.nazal.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) med. lekarz specjalista zajmujący się rozpoznawaniem i leczeniem zaburzeń głosu, mowy i języka

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) med. lekarka specjalistka foniatrii
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Nauczyciele powinni od czasu do czasu odwiedzać foniatrę.
składnia:
kolokacje:
(1.1) foniatra dziecięcy / klinicznywizyta u foniatry • gabinet / konsultacja / porada foniatry • skierowanie do foniatry
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) laryngolog
(2.1) laryngolog
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. foniatria ż, fon m
przym. foniatryczny
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik

(1.1) med. foniatra[1]
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. foniatria
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
wymowa:
IPA/fo.'nja.tra/
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) med. foniatra

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) med. foniatra
odmiana:
(1.1) lp foniatra; lm foniatri
(2.1) lp foniatra; lm foniatre
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. foniatria ż
przym. foniatrico
związki frazeologiczne:
etymologia:
wł. fono- + -iatra
uwagi:
źródła: