flirt
flirt (język polski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) krótkotrwała miłostka, zalotna rozmowa; zob. też flirt w Wikipedii
- (1.2) rodzaj gry towarzyskiej wykorzystującej karty z listą numerowanych pytań i odpowiedzi
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flirt flirty dopełniacz flirtu flirtów celownik flirtowi flirtom biernik flirt flirty narzędnik flirtem flirtami miejscownik flircie flirtach wołacz flircie flirty - (1.2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flirt flirty dopełniacz flirtu / pot. flirta flirtów celownik flirtowi flirtom biernik flirt / pot. flirta flirty narzędnik flirtem flirtami miejscownik flircie flirtach wołacz flircie flirty
- przykłady:
- (1.1) Przyjemny musi być flirt z tymi, którzy się w nas niegdyś durzyli, a których teraz spotykamy na nowo.[1]
- (1.2) Zagramy we flirta?
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- (1.2) gra
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. flirciarz m, flirciarka ż, flirciara ż, flirtowanie n, poflirtowanie n
- czas. flirtować ndk., poflirtować dk.
- przym. flirciarski
- związki frazeologiczne:
- uwagi:
- zob. też flirt (ujednoznacznienie) w Wikipedii
- zob. też flirt w Wikicytatach
- tłumaczenia:
- angielski: (1.1) flirt, flirtation, hanky-panky
- bułgarski: (1.1) флирт m
- czeski: (1.1) flirt
- duński: (1.1) flirt w, eventyr n
- esperanto: (1.1) amindumo
- hebrajski: (1.1) מאהב m, אהבהבים m lm
- hiszpański: (1.1) flirteo m
- interlingua: (1.1) flirt, amoretto
- rosyjski: (1.1) флирт m
- ukraiński: (1.1) флірт m
- włoski: (1.1) flirt m
- źródła:
- ↑ S. Żeromski Dzieje grzechu
- ↑
Hasło „flirt” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.
flirt (język angielski) edytuj
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) flirciarz, flirciarka
- (1.2) flirt
czasownik
- (2.1) flirtować
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. flirtation
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
flirt (język czeski) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- (1.1) flirt
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flirt flirty dopełniacz flirtu flirtů celownik flirtu flirtům biernik flirt flirty wołacz flirte flirty miejscownik flirtu flirtech narzędnik flirtem flirty
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
flirt (esperanto (morfem)) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pochodne:
- czas. flirti, ĉirkaŭflirti
- przym. flirtema
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
flirt (interlingua) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik
- (1.1) flirt
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
flirt (język słowacki) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik flirt flirty dopełniacz flirtu flirtov celownik flirtu flirtom biernik flirt flirty miejscownik flirte flirtoch narzędnik flirtom flirtmi
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Hasło „flirt” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.
flirt (język włoski) edytuj
- wymowa:
- IPA: /ˈflɛrt/
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- składnia:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- ang. flirt < ang. (to) flirt
- uwagi:
- źródła: