fjende (język duński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) wróg, nieprzyjaciel
odmiana:
(1.1) en fjende, fjenden, fjender, fjenderne
przykłady:
(1.1) Mariehøns er bladlusenes største fjende.Biedronki największymi wrogami mszyc.
(1.1) Den voksne geddes eneste fjende er mennesket og andre gedder.[1]Jedynymi wrogami dorosłego szczupaka człowiek i inne szczupaki.
(1.1) De vandt stor sejr over den forsvarsløse fjende.Odnieśli wielkie zwycięstwo nad bezbronnym wrogiem.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) uven, modstander, antagonist
antonimy:
(1.1) ven
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. fjendsk, fjendtlig
przysł. fjendtligt
związki frazeologiczne:
etymologia:
st.nord. fjándi
uwagi:
źródła: