fisis

fisis (język polski)

fisis (1.1)

wymowa:

‹fis-is›, IPA: [ˈfʲisʲis], AS: [fʹisʹis], zjawiska fonetyczne: zmięk.• nie dwuz.

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj nijaki

(1.1) muz. dźwięk f podwyższony o cały ton; zob. też fisis w Wikipedii

odmiana:

(1.1) nieodm.,

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	fisis	fisis
dopełniacz	fisis	fisis
celownik	fisis	fisis
biernik	fisis	fisis
narzędnik	fisis	fisis
miejscownik	fisis	fisis
wołacz	fisis	fisis

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: feses • fes • f • fis • fisis

(1.1) por. g • asas

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) F double sharp
• niemiecki: (1.1) Fisis n

źródła: