finfa
finfa (język polski) edytuj
- wymowa:
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) daw. dym papierosowy złośliwie wypuszczony komuś w twarz[1]
- (1.2) daw. złośliwy żart zrobiony komuś[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik finfa finfy dopełniacz finfy finf celownik finfie finfom biernik finfę finfy narzędnik finfą finfami miejscownik finfie finfach wołacz finfo finfy
- przykłady:
- (1.1) Bo szewc Marek, był to lew. / Lecz umiał finfą zakurzyć, / W głowę mierzyć, w brzuch uderzyć, / Zażyć z mańki, zwalić z nóg[2].
- (1.2) Ku uciesze współtowarzyszy frant puścił stróżowi taką finfę, że ów długo się po niej pozbierać nie mógł.
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- tłumaczenia:
- (1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żart
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 Hasło „finfa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Dzieła Aleksandra Fredry tom XII — Szewc i Diabeł