finfa (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) daw. dym papierosowy złośliwie wypuszczony komuś w twarz[1]
(1.2) daw. złośliwy żart zrobiony komuś[1]
odmiana:
(1.1-2)
przykłady:
(1.1) Bo szewc Marek, był to lew. / Lecz umiał finfą zakurzyć, / W głowę mierzyć, w brzuch uderzyć, / Zażyć z mańki, zwalić z nóg[2].
(1.2) Ku uciesze współtowarzyszy frant puścił stróżowi taką finfę, że ów długo się po niej pozbierać nie mógł.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
spotykany był też war. fimfa
tłumaczenia:
(1.2) zobacz listę tłumaczeń w haśle: żart
źródła:
  1. 1,0 1,1   Hasło „finfa” w: Słownik języka polskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
  2. Dzieła Aleksandra Fredry tom XII — Szewc i Diabeł