filcarz (język polski) edytuj

 
filcarz (1.1)
wymowa:
IPA[ˈfʲilʦ̑aʃ], AS[fʹilcaš], zjawiska fonetyczne: zmięk.wygł.
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) rzemieślnik, który wyrabia filc, głównie na kapelusze
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Jednakże pod koniec XVI w. pojawili się na przedmieściach tego miasta bardzo liczni filcarze, produkujący nie tylko nakrycia głowy, ale także kurtki, kołnierze, przykrycia na stoły.[1]
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. filc m, filcowanie n, sfilcowanie n
czas. filcować ndk., sfilcować dk.
przym. filcowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: Indeks:Polski - Zawody
tłumaczenia:
źródła:
  1. Zarys historii włókiennictwa na ziemiach polskich do końca XVIII wieku, red. Janina Kamińska i Irena Turnau, Instytut Historii Kultury Materialnej Polskiej Akademii Nauk, Zakład Narodowy im. Ossolińskich. Wydawnictwo PAN, Wrocław 1966, s. 280