fiksacja (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[fʲiˈksaʦ̑ʲja], AS[fʹiksacʹi ̯a], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. rodzaj obłędu polegającego na skupianiu się na jednej myśli lub zachowaniu; zob. też fiksacja w Wikipedii
(1.2) moment zatrzymania wzroku pomiędzy sakadami
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) wariacja
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fiks mrz, fiksat mrz, fiksum n, postfiks mrz, prefiks mrz, afiks mrz, sufiks mrz, infiks mrz, interfiks mrz, afiksacja ż, afiks ż, fiksowanie n, sfiksowanie n, zafiksowanie n
czas. fiksować ndk., sfiksować dk., zafiksować dk.
przym. fiksacyjny
związki frazeologiczne:
etymologia:
franc. fixation
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „fiksacja” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.