ficktjuv

ficktjuv (język szwedzki)

wymowa:

[²f'ik:tju:v]

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) kieszonkowiec

odmiana:

(1.1) en ficktjuv, ficktjuven, ficktjuvar, ficktjuvarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) szw. ficka + tjuv → kieszeń + złodziej

uwagi:

źródła: