fianĉino

fianĉino (esperanto)

morfologia:

fianĉ•in•o

wymowa:

​ ​

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) narzeczona

odmiana:

(1.1)

 

	ununombro	multenombro
nominativo	fianĉino	fianĉinoj
akuzativo	fianĉinon	fianĉinojn

przykłady:

(1.1) En la salono estis neniu krom li kaj lia fianĉino. → W salonie nie było nikogo oprócz jego i jego narzeczonej.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. fianĉo

czas. fianĉinigi, fianĉiniĝi

związki frazeologiczne:

kaprica fianĉino restos eterne fraŭlino • naskiĝas fianĉino por sia fianĉo

etymologia:

uwagi:

źródła: