feststellen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfɛstʃtɛlən] IPA[ˌʃtɛltə ˈfɛst] IPA[ˈfɛstɡəʃtɛlt]
?/i ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, rozdzielnie złożony

(1.1) stwierdzać, stwierdzić, skonstatować
(1.2) zbadać, ustalać, ustalić
(1.3) unieruchamiać, unieruchomić
odmiana:
(1.1-3)[1] feststellen (stellt fest), stellte fest, festgestellt (haben)
przykłady:
(1.1) Eine positive Auswirkung auf die Gesundheit wurde festgestellt.Stwierdzono pozytywny wpływ na zdrowie.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Feststellen n, Feststellung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: stellenfeststellen
źródła: