festigen (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[ˈfɛstɪɡn̩]
?/i
znaczenia:

czasownik słaby

(1.1) utrwalać, utrwalić
(1.2) stabilizować (się), ustabilizować (się) (np. o zdrowiu)
odmiana:
(1.1-2)[1] festig|en (festigt), festigte, gefestigt (haben)
przykłady:
składnia:
(1.2) sich festigen
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Festigen n, Festigung ż, Festigkeit ż, Festiger m
przym. fest
przysł. feste
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
zobacz też: festigenbefestigenentfestigenverfestigen
źródła: