február

február (język słowacki)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) luty

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	február	februáre
dopełniacz	februára	februárov
celownik	februáru	februárom
biernik	február	februáre
miejscownik	februári	februároch
narzędnik	februárom	februármi

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. februárový

związki frazeologiczne:

etymologia:

(1.1) łac. Februarius < łac. februare → „czyścić”, gdyż luty był ostatnim miesiącem roku.

uwagi:

(1.1) zobacz też: január • február • marec • apríl • máj • jún • júl • august • september • október • november • december

źródła:

február (język węgierski)

wymowa:

^ⓘ

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) luty

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) skr. febr.

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. februári

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: január • február • március • április • május • június • július • augusztus • szeptember • október • november • december

źródła: