farmor

farmor (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski lub żeński

(1.1) babcia (ze strony ojca)

odmiana:

(1.1) zob. mor

przykłady:

(1.1) Farmoren til Jan er glad i å strikke. → Babcia Jana lubi robić na drutach.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) bestemor

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) zobacz też: mormor

źródła:

farmor (język szwedzki)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) babcia (ze strony ojca)

odmiana:

(1.1) en farmor, farmorn/farmodern, farmödrar, farmödrarna

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

(1.1) farfar, morfar

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

dosł. matka ojca

uwagi:

por. mormor; zobacz też: rodzina w języku szwedzkim

źródła: