fant

fant (język polski)

wymowa:

IPA: [fãnt], AS: [fãnt], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) wygrana w loterii fantowej

(1.2) przedmiot oddawany w zastaw za złamanie zasad gry towarzyskiej

(1.3) daw. przedmiot stanowiący zastaw

(1.4) gwara więzienna rzecz

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. fantowy

rzecz. fancik mrz

związki frazeologiczne:

(1.4) kroić / skroić fanty

etymologia:

niem. Pfand (zastaw)

uwagi:

tłumaczenia:

źródła:

fant (esperanto (morfem))

wymowa:

znaczenia:

morfem

(1.1) walet

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pochodne:

rzecz. fanto

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fant (język norweski (bokmål))

wymowa:

​

znaczenia:

czasownik, forma fleksyjna

(1.1) forma czasu przeszłego (preteritum) czasownika = finne → znaleźć

odmiana:

przykłady:

(1.1) Vi fant ikke noe mistenkelig. → Nie znaleźliśmy nic podejrzanego.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

fant (język słoweński)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski żywotny

(1.1) chłopak

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: