wymowa:
IPA[ˈfajfus], AS[fai ̯fus] ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) posp. penis[1][2]
(1.2) posp. wyzwisko w stosunku do mężczyzn
(1.3) posp. oferma, ktoś niezdarny[1][3], leniwy, głupi[4]
(1.4) gw. żołnierska z okresu II wojny światowej[5] oraz gw. lwow.[6] ordynans
(1.5) gw. lwow. mały chłopiec[6]
(1.6) żart. o koledze, kumpel
(1.7) gw. więz. więzień porządkowy sprzątający korytarze[7]
(1.8) gw. złodziejska pomocnik kieszonkowca[7]
(1.9) gw. złodziejska złodziej, który kradnie mało wartościowe rzeczy[7]
(1.10) gw. złodziejska donosiciel, oskarżyciel[7]
(1.11) gw. złodziejska dozorca nocny[7]
(1.12) gw. szoferska nieuważny przechodzień[7]
odmiana:
przykłady:
(1.1) Ten świntuch znowu ględzi o swoim krótkim fajfusie.
(1.2) Przeszedł fajfus i nawet dzień dobry nie powiedział.
(1.5) Tam, o, taki fajfus kręci się pod nogami.
(1.6) Pięć lat fajfusa nie widziałem. Wreszcie się z nim spotkam.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.5) bajfus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
niem. dial. Pfeifepenis, głupiec[5]
(1.4) niem. Feifus < niem. bei Fuss[7]
uwagi:
tłumaczenia:
(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: penis
(1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: oferma
(1.6) zobacz listę tłumaczeń w haśle: kumpel
źródła:
  1. 1,0 1,1 Miejski - słownik slangu i mowy potocznej
  2. Ewa Kołodziejek: Człowiek i świat w języku subkultur, Uniwersytet Szczeciński, 2005, str. 174
  3. Katarzyna Czarnecka, Halina Zgółkowa: Słownik gwary uczniowskiej, SAWW, 1991, str. 63
  4. Slavia occidentalis, Poznańskie Towarzystwo Przyjaciół Nauk. Wydział Filologiczno-Filozoficzny, Uniwersytet Poznański. Instytut Zachodnio-Słowiański, str. 26
  5. 5,0 5,1 Stanisław Kania: Polska gwara konspiracyjno-partyzancka, 1939-1945, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1986, str. 88
  6. 6,0 6,1 Zofia Kurzowa: Polszczyzna Lwowa i kresów południowo-wschodnich do 1939 roku, 1983, Państwowe Wydawnictwo Naukowe, str. 466
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 7,6 Stanisław Kania, Słownik argotyzmów, Wiedza Powszechna, Warszawa 1995, ISBN 83-214-0993-8, s. 78.