fajczarz (język polski) edytuj

wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) palacz fajki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Na początku XIX wieku odkryto nowy, zdaniem większości fajczarzy, najdoskonalszy surowiec korzeń wrzośca[2].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) palacz
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fajka ż, faja ż, fajczarstwo n, fajkarz mos, fajczenie n, zafajczenie n, sfajczenie n, fajeczka ż, odfajkowywanie n, odfajkowanie n
czas. fajczyć ndk., zafajczyć ndk., sfajczyć dk., odfajkowywać ndk., odfajkować dk.
przym. fajkowy, fajczarski
związki frazeologiczne:
etymologia:
pol. fajka + -arz
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „fajczarz” w: Zygmunt Saloni, Włodzimierz Gruszczyński, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Danuta Skowrońska, Zbigniew Bronk, Słownik gramatyczny języka polskiego — wersja online.
  2. hasło z Wikipedii