faeneus

Ta strona nie ma wersji oznaczonej – możliwe, że nie została przejrzana pod kątem jakości.

faeneus (język łaciński)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) z siana^[1]

(1.1) faene|us, ~a, ~um (deklinacja I-II)

przypadek	liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	m	ż	n	m	ż	n
mianownik	faeneus	faenea	faeneum	faeneī	faeneae	faenea
dopełniacz	faeneī	faeneae	faeneī	faeneōrum	faeneārum	faeneōrum
celownik	faeneō	faeneae	faeneō	faeneīs
biernik	faeneum	faeneam	faeneum	faeneōs	faeneās	faenea
ablatyw	faeneō	faeneā	faeneō	faeneīs
wołacz	faenee	faenea	faeneum	faeneī	faeneae	faenea

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:: rzecz. faenile n, faenilia n, faenisecium n, faenum n; przym. faenarius, faenilis

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 252.

Źródło: „https://pl.wiktionary.org/wiki/faeneus”