Wikisłownik

fadyn

fadyn (język wilamowski) edytuj

 
fadyn (1.1)
zapisy w ortografiach alternatywnych:
faodyn
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński, forma fleksyjna

(1.1) lm od: fader

rzeczownik, rodzaj żeński

(2.1) pierze[1]

czasownik

(3.1) pierzyć się[2]
odmiana:
(2.1) czas przeszły prosty fadyt, imiesłów czasu przeszłego gəfadyt
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. fader ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. ↑   Józef Latosiński, Monografia miasteczka Wilamowic: na podstawie źródeł autentycznych: z ilustracyami i mapką, Drukarnia Literacka pod zarządem L. K. Górskiego, Kraków 1909, s. 301.
  2. ↑   Hermann Mojmir, Wörterbuch der deutschen Mundart von Wilamowice, cz. A-R, Polska Akademja Umiejętności, Kraków 1930‒1936, s. 115.
Źródło: „https://pl.wiktionary.org/w/index.php?title=fadyn&oldid=7388397”