factio
factio (język łaciński) edytuj
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj żeński
- (1.1) związek, stronnictwo[1]
- (1.2) sprzysiężenie, bunt
- (1.3) cech woźniców rydwanów
- odmiana:
- (1.1-3) factiō, ~ōnis (deklinacja III, paradygmat I spółgłoskowy)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik factiō factiōnēs dopełniacz factiōnis factiōnum celownik factiōnī factiōnibus biernik factiōnem factiōnēs ablatyw factiōne factiōnibus wołacz factiō factiōnēs
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- łac. facio; źródłosłów dla czes. fakce, franc. faction, hiszp. facción, katal. fakce, port. facção, rum. facțiune, wł. fazione
- uwagi:
- źródła:
- ↑ Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 251.