fästning (1.1)
wymowa:
?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny

(1.1) forteca, twierdza[1][2]
odmiana:
(1.1) en fästning, fästningen, fästningar, fästningarna
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) fäste, borg
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Lexin, Språkrådets lexikon, Institutet för språk och folkminnen
  2. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 145.