extraordinarie (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przysłówek

(1.1) nadzwyczajnie, niezwykle[1]

przymiotnik, forma fleksyjna

(2.1) Voc. m od: extraordinarius
odmiana:
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. extraordinarius
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „extraordinarie” w: Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie III, Księgarnia św. Wojciecha, Poznań - Warszawa - Lublin 1958, s. 249.

extraordinarie (język szwedzki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

przymiotnik

(1.1) dodatkowy, nadzwyczajny[1]
odmiana:
(1.1) nieodm.[2]
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. extraordinär
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Jacek Kubitsky, Słownik szwedzko-polski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Natur och Kultur, Warszawa 1998, ISBN 83-01-12412-1, s. 116.
  2.   Hasło „extraordinarie” w: Svenska Akademiens ordlista (SAOL), Svenska Akademien.