extrém

extrém (język czeski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ekstremum, skrajność

odmiana:

(1.1)

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	extrém	extrémy
dopełniacz	extrému	extrémů
celownik	extrému	extrémům
biernik	extrém	extrémy
wołacz	extréme	extrémy
miejscownik	extrému	extrémech
narzędnik	extrémem	extrémy

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. extrémní

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

extrém (język słowacki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) ekstremum, skrajność

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) krajnosť

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. extrémizmus m, extrémistka ż, extrémista m, extrémnosť ż

przym. extrémny, extrémistický

przysł. extrémne

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła:

extrém (język węgierski)

wymowa:

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) ekstremalny

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1) szélsőséges

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: