exitus (język łaciński) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski

(1.1) zejście, zgon
(1.2) wyjście
(1.3) koniec, finał
(1.4) wychodzenie, przechodzenie, przerzynanie się
odmiana:
(1.1-3) exitus, exitus (deklinacja IV)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) decessus
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
czas. exeo
związki frazeologiczne:
exitus in tabulaexitus letalisexitus acta probat
etymologia:
łac. exeo
uwagi:
źródła:

exitus (język słowacki) edytuj

wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męski nieżywotny

(1.1) med. zgon, śmierć[1]
odmiana:
(1.1)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
(1.1) exit
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. exit m
czas. exitovať dk.
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
źródła:
  1. Hasło „exitus” w: Slovník súčasného slovenského jazyka A – G [Słownik współczesnego języka słowackiego A – G], gł. red. Klára Buzássyová i Alexandra Jarošová, Veda, vydavateľstvo Slovenskej akadémie vied, Bratysława 2006, ISBN 978-80-224-0932-4.