eurowaluta

eurowaluta (język polski)

wymowa:

IPA: [ˌɛwrɔvaˈluta], AS: [eu̯rovaluta], zjawiska fonetyczne: u → ł • akc. pob. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. waluta danego kraju w formie znajdującego się poza tym krajem depozytu bankowego lub pożyczki

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	eurowaluta	eurowaluty
dopełniacz	eurowaluty	eurowalut
celownik	eurowalucie	eurowalutom
biernik	eurowalutę	eurowaluty
narzędnik	eurowalutą	eurowalutami
miejscownik	eurowalucie	eurowalutach
wołacz	eurowaluto	eurowaluty

przykłady:

(1.1) Każda wymienialna waluta może funkcjonować w formie eurowaluty.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. eurowalutowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

(1.1) Częstym błędem jest utożsamianie słowa eurowaluta z euro. Nie są to synonimy. Euro może funkcjonować jako eurowaluta, ale tylko, gdy będzie deponowany lub wykorzystywany do udzielania kredytów poza strefą euro.

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) Eurocurrency
• bułgarski: (1.1) евровалута ż

źródła: