eurowaluta (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ˌɛwrɔvaˈluta], AS[eu̯rovaluta], zjawiska fonetyczne: u → ł akc. pob. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) ekon. waluta danego kraju w formie znajdującego się poza tym krajem depozytu bankowego lub pożyczki
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Każda wymienialna waluta może funkcjonować w formie eurowaluty[1].
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. eurowalutowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
(1.1) Częstym błędem jest utożsamianie słowa eurowaluta z euro. Nie są to synonimy. Euro może funkcjonować jako eurowaluta, ale tylko, gdy będzie deponowany lub wykorzystywany do udzielania kredytów poza strefą euro.
tłumaczenia:
źródła:
  1. Jerzy J. Wajszczuk, Międzynarodowe środowisko finansowe: kierunki instytucjonalizacji, Key Text Wydawnictwo, 2005, s. 207. ISBN 9788387251826