eurokrata

eurokrata (język polski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskoosobowy

(1.1) pejor. żart. wysoko postawiony urzędnik Unii Europejskiej, cechujący się nadmiernym biurokratyzmem

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	eurokrata	eurokraci
dopełniacz	eurokraty	eurokratów
celownik	eurokracie	eurokratom
biernik	eurokratę	eurokratów
narzędnik	eurokratą	eurokratami
miejscownik	eurokracie	eurokratach
wołacz	eurokrato	eurokraci

przykłady:

(1.1) Hiszpanie i Włosi ostro zaprotestowali, kiedy unijne biuro rekrutacji personelu chciało dla oszczędności zorganizować egzaminy pisemne i ustne na eurokratów z nowych państw członkowskich wyłącznie po angielsku, francusku i niemiecku.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eurokracja ż

forma żeńska eurokratka ż

przym. eurokratyczny

przysł. eurokratycznie

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. eurocrat < gr. κράτος (krácia)

uwagi:

(1.1) zob. biurokrata

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) eurocrat
• baskijski: (1.1) eurokrata
• esperanto: (1.1) eŭropokrato
• francuski: (1.1) eurocrate m
• hiszpański: (1.1) eurócrata m
• nowogrecki: (1.1) ευρωκράτης m
• włoski: (1.1) eurocrate m

źródła:

eurokrata (język baskijski)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik

(1.1) eurokrata

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. eurokrazia

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: