etylen

etylen (język polski)

struktura przestrzenna etylenu (1.1)

wymowa:

IPA: [ɛˈtɨlɛ̃n], AS: [etylẽn], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(1.1) chem. zob. eten

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	etylen
dopełniacz	etylenu
celownik	etylenowi
biernik	etylen
narzędnik	etylenem
miejscownik	etylenie
wołacz	etylenie

przykłady:

(1.1) Etylen jest hormonem roślinnym, stymulującym opadanie liści, dojrzewanie owoców, starzenie się roślin.

składnia:

kolokacje:

(1.1) tlenek etylenu

synonimy:

(1.1) eten

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. etylenizacja ż

przym. etylenowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

ang. ethylene

uwagi:

nazwa systematyczna: eten ; wzór sumaryczny: C₂H₄

tłumaczenia:

(1.1) zobacz listę tłumaczeń w haśle: eten

• niemiecki: (1.1) Ethylen n
• nowogrecki: (1.1) αιθυλένιο n
• rosyjski: (1.1) этилен m
• słowacki: (1.1) etylén m
• węgierski: (1.1) etilén

źródła:

etylen (język szwedzki)

wymowa:

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj wspólny lub nijaki

(1.1) chem. etylen

odmiana:

(1.1) en etylen, etylenen lub ett etylen, etylenet

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: