etruski (język polski) edytuj

 
inskrypcja w etruskim (2.1)
wymowa:
IPA[ɛˈtrusʲci], AS[etrusʹḱi], zjawiska fonetyczne: zmięk. ?/i
znaczenia:

przymiotnik relacyjny

(1.1) dotyczący Etrurii lub Etrusków

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy

(2.1) jęz. język Etrusków; zob. też język etruski w Wikipedii
odmiana:
(1.1)
(2.1)
przykłady:
(1.1) Do arcydzieł sztuki etruskiej należą sarkofagi z Caere przedstawiające małżonków.
(2.1) Etruski był językiem nieindoeuropejskim, o tajemniczym pochodzeniu.
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Etruria ż, Etrusk m, Etruska ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła: