essbar

essbar (język niemiecki)

wymowa:

​

IPA: [ˈɛsbaːɐ̯]

znaczenia:

przymiotnik

(1.1) jadalny

odmiana:

(1.1)

(zob. deklinacja przymiotnikowa)		liczba pojedyncza			liczba mnoga
przypadek	deklinacja	m	ż	n	m ż n
Nom.	słaba mieszana mocna	der essbare ein essbarer essbarer	die essbare eine essbare essbare	das essbare ein essbares essbares	die essbaren essbaren essbare
Gen.	słaba mieszana mocna	des essbaren eines essbaren essbaren	der essbaren einer essbaren essbarer	des essbaren eines essbaren essbaren	der essbaren essbaren essbarer
Dat.	słaba mieszana mocna	dem essbaren einem essbaren essbarem	der essbaren einer essbaren essbarer	dem essbaren einem essbaren essbarem	den essbaren essbaren essbaren
Akk.	słaba mieszana mocna	den essbaren einen essbaren essbaren	die essbare eine essbare essbare	das essbare ein essbares essbares	die essbaren essbaren essbare

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

związki frazeologiczne:

etymologia:

uwagi:

źródła: