esemes (język polski) edytuj

 
esemes (1.1)
wymowa:
IPA[ɛˈsɛ̃mɛs], AS[esmes], zjawiska fonetyczne: nazal. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy lub męskozwierzęcy

(1.1) telekom. inform. krótka wiadomość tekstowa wysyłana z telefonu komórkowego lub bramki internetowej
odmiana:
(1.1)
przykłady:
(1.1) Mirek nie odbiera komórki, wyślę mu esemesa.
(1.1) Kordian sięgnął po telefon jako pierwszy i szybko przeczytał esemesa.[2]
składnia:
kolokacje:
(1.1) nieprzeczytany esemes • dostać / napisać / pisać / pokazać / przeczytać / sprawdzić / wysłać esemesa • nadejście / pisanie esemesa
synonimy:
(1.1) SMS, sms, es, esek, mes, esesman
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) wiadomość
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. esemesowanie n
zdrobn. esemesek mrz
czas. esemesować ndk.
przym. esemesowy
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
zobacz listę tłumaczeń w haśle: SMS
źródła:
  1. Zygmunt Saloni, Marcin Woliński, Robert Wołosz, Włodzimierz Gruszczyński, Danuta Skowrońska, Słownik gramatyczny języka polskiego na płycie CD, Warszawa 2012, ISBN 978-83-927277-2-9.
  2. Remigiusz Mróz, Kontratyp, z cyklu Joanna Chyłka, rozdz. 1.8