erystyka (język polski) edytuj

wymowa:
IPA[ɛˈrɨstɨka], AS[erystyka], zjawiska fonetyczne: akc. na 3 syl. ?/i
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) sztuka prowadzenia sporów; zob. też erystyka w Wikipedii
odmiana:
(1.1) blm[1],
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
przym. erystyczny
rzecz. Eris ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
uwagi:
tłumaczenia:
źródła:
  1.   Hasło „erystyka” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.