eruieren (język niemiecki) edytuj

wymowa:
IPA[eʁuˈiːʁən] ?/i
znaczenia:

czasownik słaby, przechodni

(1.1) wykrywać, wykryć, badać, zbadać, określać, określić, eruować
(1.2) austr. szwajc. niem. wyszukiwać, wyszukać, znajdować, znaleźć
odmiana:
(1.1-2)[1] eruier|en (eruiert), eruierte, eruiert (haben)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
rzecz. Eruieren n, Eruierung ż
związki frazeologiczne:
etymologia:
łac. ēruerekopać
uwagi:
źródła: