eruca (język łaciński) edytuj

 
eruca (1.1)
 
eruca (1.2)
wymowa:
znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) gąsienica, liszka[1]
(1.2) brukiew, rukola
odmiana:
(1) eruca, ~ae (deklinacja I)
przykłady:
składnia:
kolokacje:
synonimy:
antonimy:
hiperonimy:
(1.1) insectum
(1.2) planta
hiponimy:
holonimy:
meronimy:
wyrazy pokrewne:
związki frazeologiczne:
etymologia:
źródłosłów dla ang. rocket, franc. roquette, hiszp. oruga, katal. eruga, katal. ruca, port. eruca, port. eruga, port. rúcula, sardyński ruga, wł. eruca, wł. ruca, wł. ruchetta, wł. rucola
uwagi:
inna pisownia urica
źródła:
  1. Alojzy Jougan, Słownik kościelny łacińsko-polski, wydanie V, Wydawnictwo Diecezjalne, Sandomierz 2013, ISBN 978-83-257-0542-8, s. 229.